W ciągu ostatnich dni pojawiły się mające swoje źródło w Ministerstwie Obrony Narodowej informacje o potencjalnym przejęciu przez Polskę od Niemiec nawet 12 baterii systemu Patriot PAC-2 (czyli połowy obecnego stanu posiadania). Według informacji podanych przez ministra cena ma być bardzo atrakcyjna. Przejęciem systemów ma interesować się także Turcja.
Co ważne w ostatnich dniach światło dzienne ujrzała informacja o praktycznym skasowaniu programu MEADS – planowanego następcy systemów Patriot zarówno na wyposażeniu USA jak i Niemiec, oba kraje wycofały się z programu (link 1, link 2). Patriot będzie dalej rozwijany i modernizowany, tak więc uznać go należy za system jak najbardziej perspektywiczny.
System znany stał się mi. Za sprawą wykorzystania go podczas operacji Pustynna Burza. Warunki bojowe brutalnie zweryfikowały skuteczność systemu. Za największą wadę uważane jest ograniczenie zdolności obserwacji i zwalczenia celów baterii do sektora o szerokości maksymalnie 120 stopni. W wyniku tego ograniczenia do pełnej obserwacji okrężnej batalion potrzebuje minimum 4 baterii (bataliony USA posiadają 6 baterii).
Typowa bateria Patriot składa się ze stanowiska dowodzenia ECS połączonego z radarem (każdy z nich umieszczony na podwoziu ciężarówki 8x8), ponadto w skład modułu dowodzenia wchodzą kolejne ciężarówki z masztem oraz dwoma generatorami (w tym jednym zapasowym). Wyrzutnie (każda na podwoziu 8x8 lub naczepie) są autonomiczne, posiadają własny generator zaś łączność z ECS zapewniania jest radiowo. W baterii wyszczególnić można cztery sekcje wyrzutni, na wyposażenie każdej z nich wchodzą dwie wyrzutnie. Szczegółową strukturę amerykańskiej baterii można zobaczyć na diagramie obok.
Obecnie Wojska Rakietowe Obrony Powietrznej dysponują bardzo przestarzałymi zestawami Newa (20 dywizjonów), Wega (dwa dywizjony) i Krug (trzy dywizjony). Wszystkie zestawy Krug wycofane mają być 2011 roku, podobny los czekać ma jeden z dywizjonów Wegi. Pozostałe 21 dywizjonów wyposażonych zmodernizowane zestawy Newa-SC (Samobieżna Cyfrowa) i Wega-C (Cyfrowa) grupowane są po trzy, tak że z każdych trzech dywizjonów utworzony zostanie jeden nowy, większy dywizjon. Podkreślić należy, że „nowe” dywizjony można traktować w pewnym stopniu jako odpowiednik omawianego batalionu Patriot (choć wciąż mniej liczny i słabszy).
System Newa jest systemem jednokanałowym (jeden dywizjon/bateria może razić tylko jeden cel powietrzny w tym samym czasie) oraz systemem innej kategorii niż patriot (zasięg Newy to ok 25 km, Patriota ok 160 dla PAC-2 i 75 km dla starszych wersji), ponadto system ten nie posiada żadnych własności przeciw balistycznych (choć możliwości rozważanej wersji systemu tj. PAC-2 również są ograniczone, jednak możliwa jest modernizacja do posiadającego znacznie większe możliwości standardu PAC-3). Zarówno systemy Wega jak i Newa są to systemy statyczne, bez możliwości przebazowania w warunkach bojowych. System Newa podczas modernizacji został umobilniony po przez zainstalowanie czteroprowadnicowych wyrzutni na podwoziu pochodzącym od czołgu T-55 (konkretnie były to wozy WZT-1), natomiast kolumnę antenową i kabinę dowodzenia umieszczono na pojeździe MAZ-543 (służyły one wcześniej jako wyrzutnie rakiet SCUD). Dzięki temu możliwe jest przebazowanie systemu jednak jego mobilność jest ograniczona.
Przejęcie zestawów Patriot może być słusznym krokiem jednak warunkiem jest tu korzystna cena zestawu (wymieniana jest cena ok 40-50 mln Euro za baterię, dla porównania nowa bateria systemu SAMP/T opartego na pociskach MBDA Aster to koszt co najmniej 166 mln Euro) oraz posiadanie zgody na integrację systemu dowodzenia baterii z krajowym systemem opl. 12
W przypadku przejęcia 12 baterii możliwe stało by się wyposażenie w nie 3 batalionów/dużych dywizjonów. Pozostałe dywizjony (zdecydowanie mniej liczne) wyposażone były by w przejściowo w systemy Newa-SC, a docelowo w nowoczesne systemy małego zasięgu takie jak NASAMS-ER lub Spyder-MR i wykorzystane być powinny do ochrony najważniejszych celów punktowych.
Korzystne przejęcie systemów Patriot o Niemiec może być dużą szansą skokowego wzrostu możliwości bojowych dla wojsk rakietowych obrony powietrznej, jednak nie można popadać przy tym w zbytnią euforię. Warunkiem przejęcia musi być integracja systemów dowodzenia z systemem krajowym oraz perspektywy przyszłej modernizacji przy współpracy podmiotów krajowych. Sam Patriot zaś, nie rozwiąże wszystkich problemów polskiej opl. Pamiętać należy, że konieczne jest uzupełnienie go systemami bliskiego i krótkiego zasięgu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz